DİPNOT YAZIM KURALLARI

Genel İlkeler

İlk atıfta: Yazar(lar)ın adı ve soyadı, eserin tam ismi (italik), varsa çeviren, hazırlayan veya editörün adı ve soyadı, basım yeri, yayınevi, basım yılı ve sayfa numarası belirtilmelidir.

İkinci ve sonraki atıflarda:

• Yalnız bir eseri kullanılıyorsa: yazarın soyadı ve sayfa numarası yeterlidir.
• Birden fazla eseri kullanılıyorsa: yazarın soyadı, eserin kısaltılmış adı ve sayfa numarası birlikte yazılmalıdır.
• Aynı soyadlı birden fazla yazar varsa: ad baş harfi + soyadı ve sayfa numarası yazılmalıdır.

İkinci ve Sonraki Atıflar (Örnek)

• Kavas, “Doğu Afrika Sahilinde Osmanlı Hakimiyeti,” s. 125.
• Gökyay, “Tokatlı Molla Lütfi’nin Harname’si,” s. 173.
• Paul Mendes-Flohr, “Mendelssohn and Rosenzweig,” Journal of Jewish Studies, XXIII, 2 (1987), s. 204.
• Mendes-Flohr, “Mendelssohn and Rosenzweig,” s. 210.

KİTAP

Tek Yazarlı Eser

• Halil İnalcık, Tanzimat ve Bulgar Meselesi, (Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1943), s. 98.
• Halil İnalcık, Osmanlı’da Devlet, Hukuk, Adalet (İstanbul: Eren Yayıncılık, 2000), s. 94.
• İnalcık, Bulgar Meselesi, s. 39.
• İnalcık, Osmanlı’da Devlet, s. 65.

İki Yazarlı Eser

• Ömer Lütfi Barkan ve Ekrem Hakkı Ayverdi, İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri 953 (1546) Tarihli (İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti, 1973), ss. 520–26.
• Barkan ve Ayverdi, İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri, s. 159.

Üç veya Daha Fazla Yazarlı Eser

• Bekir Topaloğlu v.dğr., İslâm’da İnanç Esasları (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 1998), s. 25.
• Topaloğlu v.dğr., İslâm’da İnanç Esasları, s. 36.

Osmanlıca Eser

• Nev‘îzâde Atâî, Hadâiku’l-hakâik fî tekmileti’ş-Şekâik, nşr. Abdülkâdir Özcan (İstanbul: Çağrı Yayınları, 1989), ss. 600–1.
• Nev‘îzâde, Hadâiku’l-hakâik, ss. 607–8.

Batı Dillerinde Eser

• Daniel Jeremy Silver and Bernard Martin, A History of Judaism (New York: Basic Books, 1974), I, 39.
• Baruch Spinoza, Ethic, çev. W. Hale White (Oxford: Oxford University Press, 1930), ss. 15–19.
• Jeremy ve Martin, A History of Judaism, I, 39.
• Spinoza, Ethic, ss. 25–31.

Arapça Eserler

• İmâmü’l-Harameyn el-Cüveynî, el-İrşâd ilâ kavâtıi’l-edille fi usûli’l-i’tikâd, nşr. M. Yûsuf Mûsâ ve Abdülhamîd (Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1369/1950), ss. 181–83.
• Cüveynî, el-İrşâd, ss. 112–36.
• Muhammed b. Ömer er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb (Tefsîru’l-kebîr), nşr. M. Muhyiddin Abdülhamid (Kahire, y.y., 1934–62), I, 45.
• Fahreddin er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb, II, 35.

MAKALE

İlk Atıf

• Ahmet Kavas, “Doğu Afrika Sahilinde Osmanlı Hakimiyeti: Kuzey Somali’de Zeyla İskelesi’nin Konumu (1265–1334/1849–1916),” İslâm Araştırmaları Dergisi, V (2001), ss. 109–20.
• Orhan Şaik Gökyay, “Tokatlı Molla Lütfi’nin Harname’si,” Türk Folkloru Belleten, I (1986), s. 155.

ANSİKLOPEDİ MADDESİ

• Ömer Faruk Akün, “Âlî Mustafa Efendi,” Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA), II (1989), s. 416.
• Akün, “Âlî Mustafa Efendi,” s. 417.

ARŞİV BELGESİ

• Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA), İrade Mesâil-i Mühimme (İ. Mes. Müh), 2079.
• BOA, İ. Mes. Müh., 2079.

TEZ

• Sedat Şensoy, “Abdülkahir el-Cürcani’de Anlam Problemi” (doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2001, s. 122.

ÇEVRİMİÇİ KAYNAK

• Alane D. Oestreicher, “Worldwide Traditions of a Primordial Paradise,” no. 192, Vital Articles on Science/Creation; (Erişim: 27 Mart 2003).

KAYNAKÇA YAZIM KILAVUZU

Osmanlı Araştırmaları Dergisi’ne makale gönderen her yazar, çalışmasının sonunda aşağıdaki örneklere uygun olarak düzenlenmiş bir kaynakça eklemelidir.

Kitap

Akarlı, Engin D. Belgelerle Tanzimat: Osmanlı Sadrazamlarından Ali ve Fuad Paşaların Siyasi Vasiyetnameleri. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, 1978.
Berkes, Niyazi. Türkiye’de Çağdaşlaşma. Haz. Ahmet Kuyaş. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2002.

Editörlü Eser

1966. Sharif (ed.). History of Islamic Philosophy.Wiesbaden: Otto Harrassowitz, 1966.

Makale

Artuk, İbrahim. “Osmanlılarda Veraset-i Saltanat ve Bununla İlgili Sikkeler.” İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 32 (İstanbul 1979), ss. 255–80.

Kitap Bölümü

Beydilli, Kemal. “III. Selim: Aydınlanmış Hükümdar.” Seyfi Kenan (ed.), Nizam-ı Kadim’den Nizam-ı Cedid’e III. Selim ve Dönemi. İstanbul: İSAM Yayınları, 2010, ss. 27–59.

Çeviri Eser

Oestreich, Gerhard. Neostoicism and the Early Modern State. Çev. David McLintock. Cambridge: Cambridge University Press, 2002.
Crone, Patricia. Ortaçağ İslam Dünyasında Siyasi Düşünce. Çev. Hakan Köni. İstanbul: Kapı Yayınları, 2007.

Tez

Öğreten, Ahmet. Nizâm-ı Cedîd’e Dâir Islâhât Lâyıhaları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1989.

Ansiklopedi Maddesi

Özen, Şükrü. “Hilâfet.” TDV İslâm Ansiklopedisi, XVII (Ankara 2004), ss. 527–38.

Çevrimiçi Kaynak

Oestreicher, Alane D. “Worldwide Traditions of a Primordial Paradise,” no. 192, Vital Articles on Science/Creation; (Erişim: 27 Mart 2003).

Arşiv Belgeleri

İcâzetnâme, Süleymaniye Kütüphanesi, Reşid Ef. 1017, vr. 266a.
Mecmu‘a-i Vekayi ve Nizamât, Süleymaniye Kütüphanesi, Esad Efendi, no. 3381.
Nuri Efendi, Târih-i Nuri, Süleymaniye Kütüphanesi, Aşir Efendi, no. 239.
BOA, Bâbıâli Evrak Odası (BEO), 3200–239969; 4162–312084; 4314–323498.
BOA, Bâb-ı Asafî Amedî Defteri (A. AMD), 26/61.
BOA, DH.EUM.LVZ., 16A–34.
TSMA, Ârifi, Süleymannâme, Hazine, 1517.

1. Hakkımızda sekçesindeki “Etik İlkeler ve Yayın Formatı” – “Etik İlkeler ve Yayın Politikası” olarak değiltirilmeli.
2. Hakkımızda sekçesindeki “Etik İlkeler ve Yayın Formatı” sekmesinde 3cü bölüm şununla değiştirilmeli:

3. Editörlere Yönelik Etik Sorumluluklar

• Editör yayınladıkları materyalin kalitesini sağlamak ve yayınlanmış kaydın bütünlüğünü korumakla yükümlüdürler.
  

  
  Hakemlerin önerilerine göre Editör/Editör Kurulu aşağıdaki yollardan birini izler:

  • Çalışmayı yayımlayabilir.
  • Kısmi ve önemli düzeyde değişiklik ve geliştirme yapılmış çalışmayı yayıma kabul edebilir.
  • Yazardan/yazarlardan hakem görüşlerine uygun olarak çalışmasını düzenlemesini isteyip yeni bir değerlendirme süreci başlatabilir.
  • Çalışmayı reddedebilir.
• Yalnızca akademik olarak karar verir ve verilen bu kararlar ile ilgili tam sorumluluk alır.
• Çalışmaların adil ve tarafsız şekilde değerlendirilebilmesi amacıyla düşünce özgürlüğü ilkesine uygun hareket etmeye özen gösterir.
• İş süreçlerini fikri mülkiyet haklarına ve etik standartlara uygun yürütür.
• Yazarların ve hakemlerin gizliliğini korur, hakem sürecini de buna uygun yönetir. Değerlendirme işlemi, çifte körleme yöntemiyle yürütüldüğü için kimlik bilgileri gizli tutulur.
• Editörler, tüm çalışmaların uygun nitelikli hakemler tarafından incelenmesi konusunda özen gösterir.
• Sürece dair yazarlara yönelik ayrıntılı bilgi, Yazım Kurallarında verilmektedir.
• Hakem atamaları sırasında, yazarlar ve hakemler arasından çıkar çatışması olup olmadığı editörler tarafından gözetilir.
• Hakemler çalışmayı değerlendirirken tarafsız, bilimsel ve nesnel bir dil kullanılması konusunda teşvik edilir.
• Nezaketsiz ve bilimsel olmayan değerlendirmeler engellenir ya da sansürlenir.

Editörler, yayınlanan tüm makalelerin fikri mülkiyet hakkını korumakla, olası ihlallerde derginin ve yazar(lar)ın haklarını savunmakla yükümlüdür.

Editörler, dergide yayınlanan eserlere ilişkin eleştirileri dikkate alır ve bu eleştirilere yönelik yapıcı bir tutum sergilemeye çaba gösterir. Makalelerle ilgili eleştiri ve tartışma yazıları yayınlar.